بسم الله الرحمن الرحیم

همیشه گفته شده و هنوز هم سخنانی در این رابطه وجود دارد مبنی بر اینکه حقوق زنان را باید بیشتر کنیم، آنان در جامعه از جایگاه کمی برخوردارند و... . نمیدانم تا چه حد این گفته ها درست است اما به نظرم برای این عده جایگاه رفیع زن و مفهوم زن بودن مرد بودن درست القا نشده.
زنان و مردان تفاوت هایی داشته اند و هنوز هم دارند.عده ای میخواهتد بگویند که تفاوتی نیست، همه برابر اند که البته درست است برابر اند در انسانیت اما نه در ذات و فطرت. هیچ گاه نمیشود این تفاوت را از بین برد و وقتی تلاشهایی در این زمینه انجام میگیرد قاعدتا بی نتیجه می ماند.
می گویند چرا برای مثال مردان از فلان حق برخوردارند اما زنان نیستند که گاها وقتی در عمق مسئله میرویم میبینیم که اسلام نیز این گونه نگفته است.
مسئولیت تفاوت دارد، دید و نگاه تفاوت دارد، ذات و فطرت تفاوت دارد پس نمیشود که یکی شد.
جالب است که در دنیای کنونی متاسفانه این مسئله در مورد مردان نیز صدق میکند و عده ای تلاش میکنند تا خود و وظیفه و مسئولیتشان را شبیه زنان کنند!!!
باید یاد بگیریم که جایگاه و حق و حقوق هیچ کسی در هیچ جایی گرفته نخواهد شد اگر خودمان بخواهیم و خودمان را باور کنیم، اگر پای خود را از طبیعتمان فراتر نگذاریم که در این صورت موفق نیز نخواهیم شد.
یاد بگیریم که با تظاهر به یکسان کردن حقوق و جایگاه از اصول ارزشمندمان جدا نشویم، مسئولیت هایمان را یکی نپنداریم و فطرت و طبیعت خود را جا به جا نکنیم.
به تعبیر استاد مطهری: "زن و مرد هر دو ستاره اند در دو مدار مختلف، هر کدام باید در مدار خود حرکت کند. شرط اصلی سعادت زن و مرد و در حقیقت جامعه ی بشری این است که دو جنس هر یک در مدار خویش به حرکت خود ادامه دهند. آزادی و برابری آنگاه سود می بخشد که هیچ کدام از مدار و مسیر فطری و طبیعی خویش خارج نگردد. آنچه در جامعه ناراحتی آفریده قیام بر ضد فرمان فطرت و طبیعت است نه چیز دیگر."


یادداشت الهه یزدانخواه، معاون فرهنگی واحد خواهران